Handel to od tysiącleci ważny fundament gospodarczy umożliwiający rozwój danego państwa. Jego relacja między wysyłaniem towarów – eksportem, a sprowadzeniem towarów – importem, jest obecnie ściśle związana z produkcją dóbr wysokiej jakości oraz z umiejętnością dostrzegania tego, na co w danej chwili jest zapotrzebowanie na rynku zagranicznym.
Dzięki stosowaniu się do tych dwóch głównych wytycznych można maksymalnie wykorzystać obrót towarem danego państwa na terenie wszystkich kontynentów – zakładając, iż państwo prowadzi rozważną politykę handlową. Na przestrzeli lat handel zagraniczny znacznie rozkwitł. Państwa rozwijające się mają świadomość tego, iż nie są jedynymi na rynku, którzy ten konkretny towar posiadają. Na tym dobrze wychodzą importerzy, którzy mogą wybierać najbardziej korzystne oferty. Wymiana handlowa świadczy nie tylko o dobrobycie państwa, ale przyczynia się także do tego, by na arenie międzynarodowej państwo to było uznawane za silne politycznie.
Duży wpływ na rozwój handlu zagranicznego ma wyselekcjonowanie najbardziej opłacalnych towarów przeznaczonych na eksport spośród tych dostępnych na terenie kraju. W przypadku posiadania surowców potrzebnych do produkcji win, odzieży, lub stali rozsądnym będzie skupienie się na tych ostatnich, gdyż przyniosą najlepsze wyniki sprzedażowe. Państwa mniej rozwinięte powinny uważać na to, by nie ograniczać się tylko do jednego lub dwóch towarów eksportowych, gdyż nawet niewielki spadek cen na rynku światowym – a w najgorszym przypadku klęska żywiołowa – mogą doprowadzić do załamania gospodarki. Dla przykładu: Ghana eksportuje głównie kakao. Gdy plony zostałyby zniszczone, handel zagraniczny będzie niemożliwy, a państwo mocno to odczuje.
Handel zagraniczny w Polsce przeżył wielki rozkwit po II wojnie światowej. Możliwość wymienialności złotego oraz wprowadzenie cennika na towary sprowadzane z zagranicy pozwoliły na załatanie budżetu gospodarki. Zerwano z koneksjami. Nastąpił rozwój wymiany handlowej zbudowanej dzięki umiejętnej polityce państwa. Pojawiło się zapotrzebowanie na usługi i towary występujące w Polsce. Polityka handlu zagranicznego rządzi się niekiedy surowymi prawami. Wymaga kontroli i wielu interwencji działających dla dobra państwa. Należy nie tylko skupić się na eksporcie towarów, ale także mieć na uwadze wewnętrzne sprawy państwa, m.in. utrzymanie miejsc pracy. Dobrze poprowadzona polityka handlu zagranicznego polegać powinna na zapewnieniu konsumentom dobrej jakości towaru przy jednoczesnym zadbaniu o własny sektor przemysłu. Dla Polski głównym zagranicznym partnerem eksportowym (ok. 37 %) i importowym (ok. 26%) są Niemcy. Dalsze miejsce zajmują Włochy, Francja, Holandia i Wielka Brytana. W ostatnich latach można było zauważyć zmniejszenie się udziału handlu surowcami (paliwa mineralne, smary), a zwiększenie wyrobami przemysłowymi. Najwięcej importowaliśmy maszyn – wzrost o prawie 40 %.
Handel międzynarodowy stanowi ważny czynnik, który napędza ogólny rozwój gospodarczy i zapewnia nieprzerwane dostawy potrzebnych surowców, dóbr i technologii. Do form współpracy z zagranicą zalicza się obrót towarowy i tzw. „obroty niewidzialne” (turystyka, usługi pocztowo-telekomunikacyjne, kredyty).
Na arenie ogólnoświatowej najbardziej liczącą się grupą w handlu zagranicznym są państwa Unii Europejskiej, które w globalnym ujęciu traktowane są jako wielki obszar handlowy. Na UE przypada niemal jedna czwarta obrotów światowego handlu .
Jacy są partnerzy Unii? Na pierwszym miejscu od dawna utrzymują się Stany Zjednoczone. Do czynników można zaliczyć powiązania historyczne (np.: Plan Marshalla), łatwe połączenia drogą powietrzną i morską. Wymiana handlowa – maszyny, chemikalia, urządzenia. Państwa Unii otrzymują z kolei zboża i surowce naturalne.
Kolejnym istotnym kontynentem jest Afryka, z której Unia importuje egzotyczne rośliny jadalne oraz takie oto surowce: rudę miedzi, żelaza, aluminium, uran. Z kolei obrót handlowy w drugą stronę sprowadza się do wysyłania towarów przetworzonych przemysłowo, gdyż industrializacja jest raczej słabo rozwinięta. Na Bliskim Wschodzie UE może liczyć na ropę naftową i wyroby włókiennicze. Ważnym partnerem handlowym jest Azja Wschodnia. Od lat m.in. Japonia, Tajwan, Malezja wysyłały do Europy towary przetworzone. Od niedawna Chiny umocniły swoją pozycję, wykorzystując swój potencjał taniej siły roboczej, bardzo szybkiej i produktywnej. Intensywne rozprzestrzenianie się towarów chińskich obejmuje już nie tylko nasz kontynent, ale cały świat, co stanowi realne zagrożenie dla lokalnych producentów. To świadczy o tym, jak wielką rolę pełni handel zagraniczny i jak bardzo na przestrzeni lat rozwinęły się jego zasięgi.
Wykorzystujemy pliki cookies do prawidłowego działania strony, aby oferować funkcje społecznościowe, analizować ruch i prowadzić działania marketingowe. Więcej informacji znajdziesz w polityce cookies.
Czy zgadzasz się na wykorzystywanie plików cookies? Ok